Δυσλειτουργία αισθητήρα οξυγόνου. Σημεία και αιτίες

Δυσλειτουργία αισθητήρα οξυγόνου οδηγεί σε αυξημένη κατανάλωση καυσίμου, μείωση των δυναμικών χαρακτηριστικών του αυτοκινήτου, ασταθή λειτουργία του κινητήρα στο ρελαντί, αύξηση της τοξικότητας των καυσαερίων. Συνήθως, οι λόγοι για τη δυσλειτουργία του αισθητήρα συγκέντρωσης οξυγόνου είναι η μηχανική βλάβη, μια διακοπή στο ηλεκτρικό κύκλωμα (σήμα), η μόλυνση του ευαίσθητου μέρους του αισθητήρα με προϊόντα καύσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, για παράδειγμα, όταν παρουσιάζεται σφάλμα p0130 ή p0141, η προειδοποιητική λυχνία ελέγχου κινητήρα είναι ενεργοποιημένη στον πίνακα οργάνων. Είναι δυνατό να χρησιμοποιήσετε το αυτοκίνητο με ελαττωματικό αισθητήρα οξυγόνου, αλλά αυτό θα οδηγήσει στα παραπάνω προβλήματα.

Περιεχόμενο:

Σε τι χρησιμεύει ο αισθητήρας οξυγόνου;
Σημάδια θραύσης
Αιτίες δυσλειτουργίας
Πώς να ελέγξετε έναν αισθητήρα οξυγόνου
Επισκευή αισθητήρα οξυγόνου

Σκοπός του αισθητήρα οξυγόνου

Ο αισθητήρας οξυγόνου είναι εγκατεστημένος στην πολλαπλή εξαγωγής (η συγκεκριμένη θέση και η ποσότητα ενδέχεται να διαφέρουν για διαφορετικά αυτοκίνητα) και παρακολουθεί την παρουσία οξυγόνου στα καυσαέρια. Στην αυτοκινητοβιομηχανία, το ελληνικό γράμμα «λάμδα» σημαίνει την αναλογία περίσσειας οξυγόνου στο μείγμα αέρα-καυσίμου. Αυτός είναι ο λόγος που ένας αισθητήρας οξυγόνου αναφέρεται συχνά ως «ανιχνευτής λάμδα».

Οι πληροφορίες που παρέχονται από τον αισθητήρα σχετικά με την ποσότητα οξυγόνου στα καυσαέρια από την ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου κινητήρα (ECU) χρησιμοποιούνται για τη ρύθμιση της έγχυσης καυσίμου. Εάν υπάρχει πολύ οξυγόνο στα καυσαέρια, αυτό σημαίνει ότι το μείγμα αέρα-καυσίμου που παρέχεται στους κυλίνδρους είναι χαμηλό (η τάση στον αισθητήρα είναι 0,1 ... 0,3 Volts) και εάν υπάρχει πολύ οξυγόνο, σημαίνει ότι είναι πλούσιος (η τάση στον αισθητήρα είναι 0,6 ... 0,9 Volta). Κατά συνέπεια, η ποσότητα του παρεχόμενου καυσίμου διορθώνεται ανάλογα με τις ανάγκες. Αυτό επηρεάζει όχι μόνο τα δυναμικά χαρακτηριστικά του κινητήρα, αλλά και τη λειτουργία του καταλυτικού μετατροπέα καυσαερίων.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το εύρος της αποτελεσματικής λειτουργίας του καταλύτη είναι 14,6 ... 14,8 κλάσματα αέρα ανά ένα κλάσμα καυσίμου. Αυτό αντιστοιχεί σε μια τιμή λάμδα ενός. Έτσι, ο αισθητήρας οξυγόνου είναι ένα είδος ελεγκτή που βρίσκεται στην πολλαπλή εξαγωγής.

Ορισμένα οχήματα έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιούν δύο αισθητήρες συγκέντρωσης οξυγόνου. Το ένα βρίσκεται πριν από τον καταλύτη και το δεύτερο βρίσκεται μετά. Ο πρώτος στόχος είναι η διόρθωση της σύνθεσης του μείγματος αέρα-καυσίμου και η δεύτερη είναι ο έλεγχος της αποτελεσματικότητας του καταλύτη. Οι ίδιοι οι αισθητήρες είναι συνήθως πανομοιότυποι στο σχεδιασμό.

Επηρεάζει το λάμδα ανιχνευτή - τι θα συμβεί;

Εάν απενεργοποιήσετε τον αισθητήρα λάμδα, θα υπάρξει αύξηση στην κατανάλωση καυσίμου, αύξηση της τοξικότητας των αερίων και μερικές φορές ασταθής ρελαντί του κινητήρα. Ωστόσο, αυτό το φαινόμενο εμφανίζεται μόνο μετά την προθέρμανση, καθώς ο αισθητήρας οξυγόνου αρχίζει να λειτουργεί υπό συνθήκες αυξημένης θερμοκρασίας έως + 300 ° C. Για αυτό, ο σχεδιασμός του συνεπάγεται τη χρήση ειδικής θέρμανσης, η οποία ενεργοποιείται κατά την εκκίνηση του κινητήρα. Κατά συνέπεια, αμέσως κατά τη στιγμή της εκκίνησης του κινητήρα, ο ανιχνευτής λάμδα δεν λειτουργεί και σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζει την ίδια την εκκίνηση.

Η λυχνία «ελέγχου» σε περίπτωση δυσλειτουργίας του αισθητήρα λάμδα είναι αναμμένη όταν δημιουργούνται συγκεκριμένα σφάλματα στη μνήμη ECU που σχετίζονται με ζημιά στην καλωδίωση του αισθητήρα ή του ίδιου του αισθητήρα, αλλά ο κωδικός είναι σταθερός μόνο υπό ορισμένες συνθήκες κινητήρα λειτουργία.

Συμπτώματα δυσλειτουργίας αισθητήρα οξυγόνου

Η αποτυχία ενός ανιχνευτή λάμδα συνοδεύεται συνήθως από τα ακόλουθα εξωτερικά συμπτώματα:

Μειωμένη πρόσφυση και μειωμένη δυναμική απόδοση του οχήματος.
Ασταθής αδράνεια. Σε αυτήν την περίπτωση, η τιμή rpm μπορεί να πηδήξει και να πέσει κάτω από το βέλτιστο. Στην πιο κρίσιμη περίπτωση, το αυτοκίνητο δεν θα συνεχίσει καθόλου στο ρελαντί και χωρίς να οδηγεί ο οδηγός απλά θα σταματήσει.
Αυξημένη κατανάλωση καυσίμου. Οι υπερβάσεις είναι συνήθως ασήμαντες, αλλά μπορούν να προσδιοριστούν με τη μέτρηση λογισμικού.
Αυξημένη τοξικότητα εξάτμισης. Ταυτόχρονα, τα καυσαέρια καθίστανται αδιαφανή και έχουν γκριζωπή ή μπλε απόχρωση και έντονη μυρωδιά καυσίμου.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα παραπάνω σήματα μπορεί να υποδηλώνουν άλλες βλάβες του κινητήρα ή άλλα συστήματα οχημάτων. Επομένως, για να προσδιοριστεί η δυσλειτουργία του αισθητήρα οξυγόνου, απαιτούνται αρκετοί έλεγχοι χρησιμοποιώντας κυρίως έναν διαγνωστικό σαρωτή και ένα πολύμετρο για τον έλεγχο των σημάτων λάμδα (κύκλωμα ελέγχου και θέρμανσης).

Κατά κανόνα, τα προβλήματα με την καλωδίωση του αισθητήρα οξυγόνου καταγράφονται σαφώς από την ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου. Ταυτόχρονα, δημιουργούνται σφάλματα στη μνήμη του, για παράδειγμα, p0136, p0130, p0135, p0141 και άλλα. Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να ελέγξετε το κύκλωμα του αισθητήρα (ελέγξτε την παρουσία τάσης και την ακεραιότητα των μεμονωμένων καλωδίων) και επίσης κοιτάξτε το πρόγραμμα εργασίας (χρησιμοποιώντας παλμογράφο ή διαγνωστικό πρόγραμμα).

Αιτίες δυσλειτουργίας του αισθητήρα οξυγόνου

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το λάμδα οξυγόνου λειτουργεί για περίπου 100 χιλιάδες χιλιόμετρα χωρίς αστοχίες, ωστόσο, υπάρχουν λόγοι που μειώνουν σημαντικά τον πόρο του και οδηγούν σε δυσλειτουργία.

Δυσλειτουργία κυκλώματος αισθητήρα οξυγόνου... Εκφραστείτε με διαφορετικούς τρόπους. Αυτό μπορεί να είναι μια πλήρης διακοπή στα καλώδια τροφοδοσίας ή / και σήματος. Είναι πιθανή ζημιά στο κύκλωμα θέρμανσης. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ανιχνευτής λάμδα δεν θα λειτουργήσει έως ότου τα καυσαέρια θερμανθούν μέχρι τη θερμοκρασία λειτουργίας. Η μόνωση στα καλώδια ενδέχεται να υποστεί ζημιά. Σε αυτήν την περίπτωση, εμφανίζεται βραχυκύκλωμα.
Βραχυκύκλωμα αισθητήρα... Σε αυτήν την περίπτωση, αποτυγχάνει εντελώς και, κατά συνέπεια, δεν δίνει κανένα σήμα. Οι περισσότεροι ανιχνευτές λάμδα δεν μπορούν να επισκευαστούν και πρέπει να αντικατασταθούν με καινούργιους.
Μόλυνση αισθητήρα με προϊόντα καύσης καυσίμου... Κατά τη λειτουργία, ο αισθητήρας οξυγόνου, για φυσικούς λόγους, σταδιακά γίνεται βρώμικος και, με την πάροδο του χρόνου, ενδέχεται να σταματήσει να μεταδίδει σωστές πληροφορίες. Για το λόγο αυτό, οι αυτοκινητοβιομηχανίες προτείνουν να αλλάζετε περιοδικά τον αισθητήρα σε νέο, προτιμώντας παράλληλα το πρωτότυπο, καθώς το καθολικό λάμδα δεν εμφανίζει πάντα σωστά πληροφορίες.
Θερμική υπερφόρτωση... Αυτό συμβαίνει συνήθως λόγω προβλημάτων με την ανάφλεξη, ιδίως λόγω διακοπών σε αυτό. Σε τέτοιες συνθήκες, ο αισθητήρας λειτουργεί σε κρίσιμες θερμοκρασίες γι 'αυτόν, γεγονός που μειώνει τη συνολική του πηγή και τον απενεργοποιεί σταδιακά.
Μηχανική ζημιά στον αισθητήρα... Μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια απρόσεκτων εργασιών επισκευής, όταν οδηγείτε εκτός δρόμου, επιπτώσεις σε ατύχημα.
Χρησιμοποιήστε στεγανωτικά όταν εγκαθιστάτε τον αισθητήρα, ο οποίος σκληραίνει σε υψηλές θερμοκρασίες.
Πολλές ανεπιτυχείς προσπάθειες εκκίνησης του κινητήρα. Σε αυτήν την περίπτωση, το άκαυστο καύσιμο συσσωρεύεται στον κινητήρα, και ιδίως στην πολλαπλή εξαγωγής.
Επικοινωνήστε με το ευαίσθητο (κεραμικό) άκρο ανιχνευτή διαφόρων υγρών διεργασίας ή μικρών ξένων αντικειμένων.
Διαρροή στο σύστημα εξάτμισης. Για παράδειγμα, το παρέμβυσμα μεταξύ της πολλαπλής και του καταλύτη μπορεί να καεί.

Λάβετε υπόψη ότι η κατάσταση του αισθητήρα οξυγόνου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατάσταση άλλων εξαρτημάτων του κινητήρα. Έτσι, οι ακόλουθοι παράγοντες μειώνουν σημαντικά τη διάρκεια ζωής του ανιχνευτή λάμδα: η μη ικανοποιητική κατάσταση των δακτυλίων ξύστρου λαδιού, η είσοδος αντιψυκτικού στο λάδι (κύλινδροι), ένα εμπλουτισμένο μείγμα αέρα-καυσίμου.Και εάν, με έναν αισθητήρα οξυγόνου που λειτουργεί, η ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα είναι περίπου 0,1 ... 0,3%, τότε όταν ο ανιχνευτής λάμδα αποτύχει, η αντίστοιχη τιμή αυξάνεται σε 3 ... 7%.

Πώς να εντοπίσετε έναν αισθητήρα οξυγόνου που δεν λειτουργεί

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι για τον έλεγχο της κατάστασης του αισθητήρα λάμδα και των κυκλωμάτων τροφοδοσίας / σήματος.

Οι ειδικοί της BOSCH συμβουλεύουν τον έλεγχο του αντίστοιχου αισθητήρα κάθε 30 χιλιάδες χιλιόμετρα ή όταν εντοπίζουν τις δυσλειτουργίες που περιγράφονται παραπάνω.

Τι πρέπει πρώτα να κάνετε κατά τη διάγνωση;

Είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί η ποσότητα αιθάλης στον σωλήνα ανιχνευτή. Εάν υπάρχει πάρα πολύ, ο αισθητήρας δεν θα λειτουργεί σωστά.
Προσδιορίστε το χρώμα των καταθέσεων. Εάν υπάρχουν λευκές ή γκρίζες εναποθέσεις στο αισθητήριο στοιχείο του αισθητήρα, αυτό σημαίνει ότι χρησιμοποιούνται πρόσθετα καυσίμου ή λαδιού. Επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του ανιχνευτή λάμδα. Εάν υπάρχουν λαμπερές εναποθέσεις στον σωλήνα ανιχνευτή, αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχει πολύ μόλυβδο στο καύσιμο που χρησιμοποιείται, και είναι καλύτερα να αρνηθείτε να χρησιμοποιήσετε τέτοια βενζίνη, επομένως, να αλλάξετε τη μάρκα του βενζινάδιου.
Μπορείτε να προσπαθήσετε να καθαρίσετε την αιθάλη, αλλά αυτό δεν είναι πάντα δυνατό.
Ελέγξτε την ακεραιότητα της καλωδίωσης με πολύμετρο. Ανάλογα με το μοντέλο ενός συγκεκριμένου αισθητήρα, μπορεί να έχει από δύο έως πέντε καλώδια. Ένα από αυτά θα είναι σήμα, και τα υπόλοιπα θα παρέχουν, συμπεριλαμβανομένης της τροφοδοσίας θερμαντικών στοιχείων. Για να ολοκληρώσετε τη δοκιμή, χρειάζεστε ένα ψηφιακό πολύμετρο ικανό να μετρήσει την τάση DC και την αντίσταση.
Είναι λογικό να ελέγξετε την αντίσταση του θερμαντήρα αισθητήρα. Σε διαφορετικά μοντέλα ανιχνευτή λάμδα, θα κυμαίνεται από 2 έως 14 ohms. Η τάση τροφοδοσίας πρέπει να είναι περίπου 10,5 ... 12 βολτ. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου, είναι επίσης απαραίτητο να ελέγξετε την ακεραιότητα όλων των καλωδίων κατάλληλων για τον αισθητήρα, καθώς και την τιμή της αντίστασης μόνωσης τους (και τα δύο σε ζεύγη μεταξύ τους, και το καθένα στη "γείωση").

Πώς να ελέγξετε το βίντεο ανίχνευσης λάμδα

Λάβετε υπόψη ότι η κανονική λειτουργία του αισθητήρα οξυγόνου είναι δυνατή μόνο στην κανονική θερμοκρασία λειτουργίας του, ίση με + 300 ° С ... + 400 ° С. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μόνο υπό τέτοιες συνθήκες ο ηλεκτρολύτης ζιρκονίου που εναποτίθεται στο ευαίσθητο στοιχείο του αισθητήρα γίνεται αγωγός ηλεκτρικού ρεύματος. Επίσης, σε αυτήν τη θερμοκρασία, η διαφορά μεταξύ του ατμοσφαιρικού οξυγόνου και του οξυγόνου στον σωλήνα εξαγωγής θα οδηγήσει στο γεγονός ότι ένα ηλεκτρικό ρεύμα εμφανίζεται στα ηλεκτρόδια του αισθητήρα, τα οποία θα μεταδοθούν στην ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου κινητήρα.

Δεδομένου ότι ο έλεγχος του αισθητήρα οξυγόνου σε πολλές περιπτώσεις περιλαμβάνει αφαίρεση / εγκατάσταση, αξίζει να λάβετε υπόψη τις ακόλουθες αποχρώσεις:

Λάμδα - οι συσκευές είναι πολύ εύθραυστες, επομένως, κατά τη διάρκεια των δοκιμών, δεν τις εκθέτετε σε μηχανική καταπόνηση και / ή σοκ.
Το νήμα του αισθητήρα πρέπει να υποστεί επεξεργασία με ειδική θερμική πάστα. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι η πάστα δεν μπαίνει στο ευαίσθητο στοιχείο της, καθώς αυτό θα οδηγήσει σε εσφαλμένη λειτουργία.
Όταν σφίγγετε, είναι απαραίτητο να παρατηρήσετε την τιμή ροπής και να χρησιμοποιήσετε ένα κλειδί ροπής για το σκοπό αυτό.

Ακριβής έλεγχος ενός ανιχνευτή λάμδα

Ο πιο ακριβής τρόπος προσδιορισμού της δυσλειτουργίας του αισθητήρα συγκέντρωσης οξυγόνου θα είναι ένας παλμογράφος. Επιπλέον, δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μια επαγγελματική συσκευή, μπορείτε να πάρετε ένα παλμογράφο χρησιμοποιώντας ένα πρόγραμμα προσομοιωτή σε φορητό υπολογιστή ή άλλο gadget.

Σωστό πρόγραμμα απόδοσης αισθητήρα οξυγόνου

Το πρώτο σχήμα σε αυτήν την ενότητα παρέχει ένα γράφημα της σωστής λειτουργίας του αισθητήρα οξυγόνου. Σε αυτήν την περίπτωση, ένα σήμα παρόμοιο με ένα επίπεδο ημιτονοειδές κύμα αποστέλλεται στο καλώδιο σήματος. Ένα ημιτονοειδές σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι η παράμετρος που παρακολουθείται από τον αισθητήρα (η ποσότητα οξυγόνου στα καυσαέρια) βρίσκεται εντός των μέγιστων επιτρεπόμενων ορίων και ελέγχεται συνεχώς και περιοδικά.

Πρόγραμμα λειτουργίας για έναν αισθητήρα οξυγόνου με μεγάλη μόλυνση

Πρόγραμμα Lean Oxygen Sensor

Πρόγραμμα αισθητήρων πλούσιου καυσίμου

Πρόγραμμα Lean Oxygen Sensor

Τα παρακάτω είναι γραφήματα για έναν πολύ μολυσμένο αισθητήρα, ένα λιτό, πλούσιο και άπαχο μείγμα που χρησιμοποιείται από τον κινητήρα του οχήματος. Οι ομαλές γραμμές στα γραφήματα σημαίνουν ότι η παρακολουθούμενη παράμετρος ξεπέρασε τα επιτρεπόμενα όρια προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Πώς να αντιμετωπίσετε έναν αισθητήρα οξυγόνου

Εάν αργότερα οι έλεγχοι έδειξαν ότι ο λόγος είναι στην καλωδίωση, τότε το πρόβλημα θα επιλυθεί αντικαθιστώντας την πλεξούδα καλωδίωσης ή το τσιπ σύνδεσης, αλλά ελλείψει σήματος από τον ίδιο τον αισθητήρα, συχνά υποδηλώνει την ανάγκη αντικατάστασης της συγκέντρωσης οξυγόνου αισθητήρα με νέο, αλλά πριν αγοράσετε ένα νέο λάμδα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν από τους παρακάτω τρόπους.

Μέθοδος 1

Περιλαμβάνει τον καθαρισμό του θερμαινόμενου στοιχείου από εναποθέσεις άνθρακα (χρησιμοποιείται όταν εμφανίζεται δυσλειτουργία του θερμαντήρα αισθητήρα οξυγόνου). Για την εφαρμογή αυτής της μεθόδου, είναι απαραίτητο να παρέχεται πρόσβαση στο ευαίσθητο κεραμικό τμήμα της συσκευής, το οποίο είναι κρυμμένο πίσω από ένα προστατευτικό κάλυμμα. Μπορείτε να αφαιρέσετε το καθορισμένο καπάκι χρησιμοποιώντας ένα λεπτό αρχείο, με το οποίο πρέπει να κάνετε περικοπές στην περιοχή της βάσης του αισθητήρα. Εάν δεν είναι δυνατόν να αποσυναρμολογηθεί πλήρως το καπάκι, τότε επιτρέπεται η κατασκευή μικρών παραθύρων σε μέγεθος περίπου 5 mm. Για περαιτέρω εργασίες, χρειάζεστε περίπου 100 ml φωσφορικού οξέος ή μετατροπέα σκουριάς.

Όταν το προστατευτικό κάλυμμα έχει αποσυναρμολογηθεί πλήρως, τότε θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί συγκόλληση αργού για να το επαναφέρετε στο κάθισμά του.

Η διαδικασία ανάκτησης εκτελείται σύμφωνα με τον ακόλουθο αλγόριθμο:

Ρίξτε 100 ml φωσφορικού οξέος σε γυάλινο δοχείο.
Βυθίστε το κεραμικό στοιχείο του αισθητήρα σε οξύ. Μην βυθίζετε εντελώς τον αισθητήρα σε οξύ! Στη συνέχεια, περιμένετε περίπου 20 λεπτά για να διαλύσει το οξύ την αιθάλη.
Αφαιρέστε τον αισθητήρα και ξεπλύνετε με τρεχούμενο νερό από τη βρύση και στη συνέχεια αφήστε τον να στεγνώσει.

Μερικές φορές χρειάζονται έως και οκτώ ώρες για τον καθαρισμό του αισθητήρα χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο, επειδή εάν η αιθάλη δεν καθαρίστηκε την πρώτη φορά, τότε είναι λογικό να επαναλάβετε τη διαδικασία δύο ή περισσότερες φορές και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια βούρτσα για να εκτελέσετε μηχανική επεξεργασία επιφάνειας . Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια οδοντόβουρτσα αντί για μια βούρτσα.

Μέθοδος δύο

Υποτίθεται ότι σχηματίζει εναποθέσεις άνθρακα στον αισθητήρα. Για να καθαρίσετε τον αισθητήρα οξυγόνου με τη δεύτερη μέθοδο, εκτός από το ίδιο ορθοφωσφορικό οξύ, θα χρειαστείτε επίσης καυστήρα αερίου (προαιρετικά, χρησιμοποιήστε ηλεκτρική κουζίνα οικιακού αερίου). Ο αλγόριθμος καθαρισμού έχει ως εξής:

Βυθίστε το ευαίσθητο κεραμικό στοιχείο του αισθητήρα οξυγόνου σε οξύ, βρέχοντας άφθονα.
Πάρτε τον αισθητήρα με πένσα στην αντίθετη πλευρά του στοιχείου και φέρτε τον στον καυστήρα.
Το οξύ στο αισθητήριο στοιχείο θα βράσει και θα σχηματιστεί πρασινωπό αλάτι στην επιφάνειά του. Ωστόσο, μαζί με αυτό, η αιθάλη θα αφαιρεθεί από αυτό.

Επαναλάβετε την περιγραφείσα διαδικασία αρκετές φορές έως ότου το αισθητήριο στοιχείο γίνει καθαρό και γυαλιστερό.